Pazar, Aralık 16, 2007

KADIN'A

Bitti ne demek biliyorum.
En derin uykumda ziftlendiğim,
ayaklarıma yapışan sıcak asfalt gibi katrana bulanmış bir ömrüm vardı.
Zor olanın "kabullenmek" olduğunu kim tahmin edebilirdiki?
Kendine BİTTİ demek. Bitmesinden daha acı veriyormuş.
Bir abim söylemişti.
"Hayatta her tecrübe ücrete tabidir"
Doğruymuş...

Sonra mı?
Kefen kokusunu burnumda hissetmek için neler yapabileceğimin merakı içindeyken,
İnsanların en derin korkularını ŞİMDİ yaşamak için can atarken...
Birden...
Aniden...
Çıktım...
Evet çıktım. Hem de İçinde "Ben"i bulduğum, Amber misali, buram buram "SEN"in koktuğu bir hayata çıktım.
İçi, ömür emiciler tarafından yağmalanmış bir yığınken , kendimi ADAM gibi hissettiğim bir hayata
Bakışlarla beslendiğim, kokunla nefes aldığım, sıcaklığınla ısındığım bir hayata...

Bir hayat diyorum çünkü ömürlük KADIN'ların sadece cennette olduğuna inanmıştım artık...
Bu da bir tecrübe işte.
Bedeli mi?

En derin öfkelerimin falezlerinde ölümü...
Huzurun sarhoş edici uyuşukluğu,
Mutluluğun iç gıcıklayıcı çığlığı...

Yine
Yeni
Yeniden değil bu yaşadıklarım...

Biliyorum...

İlk defa
Seninle
Her zaman...