Cuma, Mart 03, 2006

YARIN...

Yenildim mi?
Bilmiyorum.
Galiba çok yorgunum.
Sakinim.

Şimdilik…

Aşkıma batan iğneler,
Aşkımı değil ama
Beni yakıyor.

Aşka acımıyorum.
Kızmıyorum da artık.
Yapması gerekeni yapıyor.
Acıtıyor.
Yakıyor.
Kanatıyor.

Ölümden sonraya inanıyorsan eğer
“Her ölüm yeni bir yaşam.”
Kurtların çürütmediği bedenlerin hakkıdır,
Sırça filizli yaşam.

Yarın bugünden farklı olmayacak.
Savaş ve kaos
Son kaleme saldıracak.

Sonra mı?
Gün ışığı yakacak gözlerimi.
UMAR’ımın olmadığı gibi
Yarınım da olmayacak.

Ya da…

4 Comments:

Anonymous Adsız said...

Gökdelenden düşen adamın hikayesini duydun mu? Aşağı doğru her katın önünden düşerken kendini yatıştırmak için kendine aynı şeyi tekrarlayıp durmuş: "Buraya kadar herşey iyi/yolunda... Buraya kadar herşey iyi... Buraya kadar herşey iyi... Nasıl düştüğün değil, nasıl yere indiğin önemlidir."

la haine filminde anlatırdı.

15/3/06 11:50  
Blogger blackalem said...

Nasıl düştüğün o kadar önemlidir ki aslında, nasıl indiğini umursatmaz bile sana. Boşluğa bırakmışsa seni "canım" dediğin hayatın, inmeden bitmiştir zaten içindeki ateşin. Hala nefes alıyorsan da, bitmesin istersin düşüşün. Boşlukta kalıp yok olmaktır en güzel hayalin...

16/3/06 02:03  
Anonymous Adsız said...

zaten "boşluk" olan "hayat" seni nasıl "boşluğa" bırakabilir ki..

16/3/06 02:32  
Anonymous Adsız said...

Wonderful and informative web site. I used information from that site its great. »

6/2/07 09:19  

Yorum Gönder

<< Home