Cumartesi, Eylül 10, 2005

Sen

Önce dudaklarını gördüm,
Konuşuyordun ama anlamsız uğultular dışında hiç birşey duymuyordum.
Kendime hapsolmuş, içimden çıkamıyordum.
Gözlerine bakmak istedim ama konsantre olamamamın verdiği rahatsızlıkla gözlerini odaklayamıyordum.
Kendime düşünüyor, nerede olabileceğimle ilgili tahminler yapmaya çalışıyordum.
Sonunda buldum
Sendeydim.

1 Comments:

Anonymous Adsız said...

bu ne romntikliktir yaw

29/9/05 01:12  

Yorum Gönder

<< Home