KARANLIK ODA...

Dönülür müydü bilmiyorum,
En karanlık "odalardan" zift akarken içime...

Sıcak asfaltta yürürken yalınayak,
Tabanlarıma yapışan petrol artıkarıyla,
Tutmaz mıydı bu pislik, içimde yeşermez miydi ki?
Yaşamaz mıydı küçücük bir tını bile kulaklarımda...
Bir kadına söz vermiştim ömrümü,
Özümü dökmüştüm yüreğine,
Gözümü istedi diyetine...

Yine de saklamışım en derinde
içimde
Ömrümü,
Verebilmek için
En KADIN için...